Տարիներ առաջ, խորհրդային տարիներին ես Գիտություննների ազգային ակադեմիայի Գրականության ինստիտուտի երիտասարդ աշխատակից էի, ապրում էի վարձով: Ակադեմիայում բնակարանի համար հերթագրվածների թիվը, հավանաբար, շատ մեծ էր: Բնակարան ստանալու հույսը առաջիկա տարիներին շատ անորոշ էր: Պարզ է, որ այդ հարցով Վիկտոր Համբարձումյանին, որը ԳԱԱ-ի պրիզիդենտն էր, դիմելը գործնականորեն անհնար էր: Կար բնակարանի հարցերով զբաղվող բաժին: Այդ բաժնում էին լուծվում բնակարաններին առնչվող բոլոր կարգի խնդիրները:

Մեկ ամիս առաջ Բանգլադեշի ավտորիտար իշխանությունը որոշեց պետական պաշտոնների քվոտա սահմանել և դրա մի որոշ հատվածը հատկացնել Բանգլադեշի անկախության համար մարտնչածների ազգականներին, իսկ իրականության մեջ՝ իր իշխանությանը սատարող խմբերին:

Կիրանց գյուղում շրջանառվող լուրերի համաձայն՝ սահմանազատման անվան տակ Ադրբեջանին հանձնված տանտիրոջը, որպես փոխհատուցում, տրվել է 140 հազար դոլարին համարժեք դրամ, վագոն-տնակի տիրոջը՝ 50 հազար դոլարին համարժեք գումար։

Թշնամու «տրամաբանությամբ» նայում եմ Սյունիքի քարտեզն ու փորձում հասկանալ պատճառը. ինչու՞, այնուամենայնիվ, թուրքերը բուն Գորիսի տարածքում չեն թազնել՝ Որոտանի ու Շուռնուխի առանձին տաք ու բերրի հատվածները չհաշված:

Քո անխուսափելի գալուստը պատկերի՛ր աչքերիս առջև, Տե՛ր, և դողացրո՛ւ մարմինս, որ անդադար լամ ու սգամ Քո ահեղ դատաստանի երկյուղից, և մի՛ փակիր Քո արարչական սիրո գութը Քո ստեղծածից, որ մեռած է մեղքերով:

Թեհրանում ՀԱՄԱՍ-ի քաղաքական թևի առաջնորդի սպանությունը կտրուկ փոխեց իրավիճակը և ստեղծեց բոլորովին նոր, սիտուացիոն հստակ համագործակցություն:

Լուրեր են պտտվում, թե, իբր, Իսրայելը հրթիռներ է տեղադրել Նախիջևանում: Ընդ որում, լուրջ աղբյուրներից են դրանք գալիս: Բայց մի քանի կասկածելի պահ կա այս պնդումների մեջ:

Հ1-ը ըմբշամարտ չի ցուցադրում, քանի որ այդ սպորտաձևում հայերը հաղթում են, իսկ ամենաբարձր մակարդակում կա հրահանգ՝ որևէ բան, որ կապված է հայերի հաղթանակի հետ, չպետք է հանրայնացվի...

Եթե մեծն Րաֆֆին, Թումանյանը, Փափազյանը և ներսից փչացած սեփական ժողովրդին ճանաչող մի բուռ մեծերն իրենց տաղանդով ու հանճարով չկարողացան մարդ դարձնել ավելի քան մեկ դար առաջ Վրթանես Փափազյանի ակնարկած նախրին, ընդհակառակը ռուսի շնորհիվ պետականություն ստացած այս ժողովրդի գլուխը տասնամյակներ հետո սկսեցին մտցնել, որ «մենք քիչ ենք, սակայն մեզ հայ են ասում» ու քաղաքակիրթ մարդկությունը մեզնից է սերվել, ապա անհնար է, որ մենք` մի բուռ նվաստներս, կարողանանք փոխել մեր դիմաց չինական պարսպի պես ցցված համազգային տգիտության ու չմարդության պատը։